Ένα ωραίο χάπι εντ-ανατροπή στο δράμα του Ελιζέ, που εκτυλίσσεται τις τελευταίες ημέρες, θα ήταν το εξής: «Ευειδής Γάλλος ηθοποιός, ας πούμε ο Ολιβιέ Μαρτίνες, καταφτάνει στην πολυκλινική όπου νοσηλεύεται η Βαλερί Τριερβελέρ. Της βγάζει τα σωληνάκια από τα χέρια, της βάζει την κάσκα της μηχανής και την παίρνει μαζί του για πάντα. Ζουν στο Χόλιγουντ έκτοτε ευτυχισμένοι. Στα απομνημονεύματα της δημοσιογράφου αποκαλύπτεται ότι όλα αυτά ήταν σκηνοθετημένα για να την κοπανήσει μαζί του χωρίς να ξεφτιλίσει τον Φρανσουά Ολάντ. Ο λόγος ήταν ότι είχε βαρεθεί τις υποχρεώσεις της γαλλικής προεδρίας, δεξιώσεις και συγχρωτισμό με διάφορους ανιαρούς ηγέτες. O Ολιβιέ τής άνοιξε νέους δρόμους στον έρωτα και στο σεξ».
Έχουν ενδιαφέρον οι ποικίλες, σεξιστικές ως επί το πλείστον, αναγνώσεις και αντιδράσεις στο γαλλικό saga. Από το Schadenfreude ορισμένων για την Τριερβελέρ (αφού εξώθησε τον Ολάντ στην απιστία πρώτη, καλά να πάθει τώρα) μέχρι τον θαυμασμό για τον «γήινο» καραφλούλη, μπουλούκο πρόεδρο, τον «μπαγάσα», που («πότε προλαβαίνει;») έχει και εξωσυζυγικές περιπέτειες. Λες και δεν έχει σχέση η «γοητεία» του με την εξουσία που ασκεί. Αν για παράδειγμα ήταν ένας ευφυής, χωρατατζής δημόσιος υπάλληλος θα σφάζονταν οι γυναικάρες στο γόνυ του;
Θύματα όμως αυτού του εξουσιαστικού μηχανισμού είναι και οι ίδιες οι εμπλεκόμενες γυναίκες της υπόθεσης. Μια δυναμική, γοητευτική –και πολυγαμική– δημοσιογράφος και μία επιτυχημένη καλλονή ηθοποιός αποδέχονται να ενδυθούν τον ρόλο της γλάστρας, επιτρέποντας στον πασά τους να αποφασίσει σε ποια θα δώσει το μήλον της Έριδος πριν περάσει τον Ατλαντικό, σύμφωνα με τις προχθεσινές δηλώσεις του Γάλλου προέδρου. Η μία υποδυόμενη την υστερική κερατωμένη σύντροφο, η άλλη τη μέγαιρα-θύτη, που σπέρνει τη δυστυχία στα ευνομούμενα νοικοκυριά. Την ίδια στιγμή η δημοτικότητα του Ολάντ, ακόμη και σε αυτήν τη φιλελεύθερη Γαλλία, ανεβαίνει. Ο πρόεδρος επιβήτορας επιβραβεύεται, οι γυναίκες του πάλι τιμωρούνται. Και περιμένουν να μάθουν την ετυμηγορία.
Μπορεί κανείς να αντιπαραβάλει την υπόθεση Ολάντ με αυτήν της ευρωβουλευτού πλέον και πρώην υπουργού Δικαιοσύνης του Σαρκοζί, Ρασιντά Ντατί. «Είχε οκτώ συντρόφους όταν έμεινε έγκυος»,ούρλιαζε ο ταμπλόιντ Τύπος, διαπομπεύοντας το αγνώστου πατρός παιδί της. Ουδείς επιδοκίμασε την πολυγαμικότητά της, η δημοτικότητά της δεν ανέβηκε επειδή υπήρξε γκομενιάρα. Αντίθετα, της φόρτωσαν κι άλλους υποψήφιους πατέρες, μάλλον λόγω της καλπάζουσας φαντασίας τους, από τον πρώην Ισπανό πρωθυπουργό Χοσέ Μαρία Αθνάρ μέχρι τον ίδιο τον προκάτοχο του Ολάντ, Νικολά Σαρκοζί.
Η πολυγαμικότητα είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη φύση, αφορά και τα δύο φύλα. Αν είναι να ασχολούμαστε με το σεξ των άλλων, το οποίο –κατά τη γνώμη μου– είναι εξόχως βαρετό θέμα, τουλάχιστον ας ασχοληθούμε ισότιμα για άνδρες και γυναίκες.