Πρέπει απαραιτήτως να ρωτήσουμε ποιοι θα 'ναι οι άλλοι, όταν μας ξανακαλέσουν σε παρτούζα, ψιθύριζε ένας εμφανώς καταβεβλημένος τυπάκος με τα μάτια έξω στον επίσης καταταλαιπωρημένο φίλο του, σε αλησμόνητη γελοιογραφία της σειράς «Ξυπνάς μέσα μου το ζώο» του Αρκά. Γύρω τους, μ'ένα σατανικό χαμόγελο απόλαυσης, ξεκουράζονταν κουλουριασμένοι ο ένας πάνω στον άλλο αλιγάτορες, ευμεγέθη ερπετά, σκορπιοί, σμέρνες, μέδουσες, ρινόκεροι, ελέφαντες, ιπποπόταμοι, καμηλοπαρδάλεις και έτερα αηδιαστικά θηλαστικά. Φαίνεται πως η Θεανώ Φωτίου δεν έδωσε βάση στο σημαινόμενο του σκίτσου κι έτσι βρέθηκε χθες σε τηλεοπτικό πάνελ ανάμεσα στον Γιάννη Βρούτση και τον Γρηγόρη Ψαριανό. Ας φρόντιζε πληροφορηθεί τη σύνθεση της παρέας της. Ο εξ ευωνύμων της υπερασπιζόταν στομφωδώς το τιτάνιο έργο του στο υπουργείο Υγρασίας, που 'λεγε ο Ζήκος στον «Μπακαλόγατο», το οποίο κατόρθωσε να αποξηράνει εντελώς, όπως και τις εργασιακές σχέσεις, τις συλλογικές συμβάσεις, μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και συναφείς αποκρουστικές παραχωρήσεις προς το πόπολο. Ερμητικά κλεισμένος στον κόσμο του, φαινόταν να πιστεύει τις ρητορείες του. Ο εκ δεξιών της μηρύκαζε τα γνωστά του φληναφήματα,
ώσπου η έγκριτη πανεπιστημιακός τον διέκοψε: «Ο κ. Ψαριανός έχει εμπειρία διότι εγκαταλείπει πάντοτε κόμματα τα οποία βουλιάζουν» τόνισε, παραβλέποντας πως δεν πάει πολύς καιρός αφότου αποχώρησε απ'τον ΣΥΡΙΖΑ.
Νταής της συμφοράς και ψευτοπαλικαράς, άρχισε να εκπέμπει σε υψηλά ντεσιμπέλ: «Δεν εγκαταλείπω, όμως, τις ιδέες μου. Εγώ ήμουνα πάντα φιλευρωπαϊστής, δεν ήμουνα ποτέ γκρουπούσκουλο» ωρυόταν, λες κι είναι αδιανόητο να ανήκει σε πολιτική ομάδα ένας θιασώτης της ΕΟΚ και της Ε.Ε. «Είσαστε με τους δανειστές και λέτε ψεύδη αυτή τη στιγμή» του αντιγύρισε λίγο αργότερα η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης για να ξυπνήσει τα ειδεχθέστερα αντικοινωνικά του ορμέμφυτα.
Ετεινε το δάκτυλο ο υπέρμαχος των μνημονίων με τον αυταρχικό τρόπο που μας το κουνούν οι εταίροι πέντε χρόνια τώρα και την ώθησε βίαια, αποκαλώντας την «νεομνημονιακό σούργελο». Βουνό το δίκιο του, καθώς η συνομιλήτριά του δεν υπολόγισε πως ο βουλευτής του Ποταμιού χρωστάει αμύθητα ποσά της Μιχαλούς, ήτις συγκαταλέγεται στους ωμότερους τοκογλύφους. «Δεν με χρειάζεστε σε τέτοιο πάνελ» ανέκραξε εκείνη. Εβγαλε την ψείρα και άντε γεια. Ελπίζω την επόμενη φορά να διπλοτσεκάρει τους συνδιαλεγόμενούς της.
Λαθρεπιβάτης στο όχημα της Αριστεράς επικαλέστηκε τον πατέρα του, τον θείο του και τη θεία του που πέθαναν για τη λευτεριά της πατρίδας. Τρέμοντας σχεδόν εκλιπαρούσε την Τρέμη να τον προστατεύσει από τις αιτιάσεις του γερμανοτσολιά και του εθνοπροδότη που τάχατες του απέδωσαν. Επρόκειτο μάλλον περί ετεροχρονισμένης αυτοκριτικής. Παρεμπιπτόντως, ο αδελφός της μάνας του Μήτσος Δημητρίου ή Νικηφόρος υπήρξε ο ορμητικός καπετάνιος του ΕΛΑΣ, απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων, ο οποίος, ως επικεφαλής της εφεδρείας, έκρινε τη μάχη του Γοργοπόταμου. Επιπροσθέτως «άνοιξε» τις φυλακές Λιβαδειάς, αψηφώντας τη φρουρά των 4.000 Ιταλών και απελευθέρωσε τον δάσκαλο πατέρα του Νίκο Δημητρίου και δεκάδες κρατούμενους. Η αδελφή του Νικηφόρου σκοτώθηκε από έκρηξη νάρκης, στον πρώτο εορτασμό του Γοργοπόταμου τον Νοέμβριο 1964. Θα τρίζουν τα κόκαλά τους με τον βίο και την πολιτεία του ανιψιού τους.
[ΠΗΓΗ: επιφυλλίδα του Δημήτρη Νανούρη στην ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ της Εφημερίδας των Συντακτών με τίτλο ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ, Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015]