Ο άντρας που πάτησε το κουμπί για τη ρίψη της ατομικής βόμβας, συναντιέται με τον άντρα που συμμετείχε στην ομάδα εξουδετέρωσης της πυρηνικής απειλής, ύστερα από την καταστροφή ενός εργοστασίου, στην ίδια χώρα όπου ο πρώτος άντρας, πολλά χρόνια πριν, είχε αφήσει τη βόμβα να πέσει. Είναι και οι δύο νεκροί. Αλλά μπορούν να χρησιμοποιούν νοήματα των χεριών. Φορούν λευκά· το δέρμα τους θαμπίζει. «Γιατί πάτησες το κουμπί;» λέει ο δεύτερος. «Μου είχε ανατεθεί μια αποστολή· ήταν η μοίρα μου να το κάνω» λέει ο πρώτος.
-Το έχεις μετανιώσει;
-Όχι. Αλλά υπάρχουν φορές που σκέφτομαι τι θα είχε συμβεί αν δεν πατούσα εκείνο το κουμπί.
-Κάποιος άλλος θα το πατούσε.
-Εάν επαναστατούσα· να έριχνα τη βόμβα στη θάλασσα.
-Ίσως να μη χρειαζόταν να πεθάνω εγώ.
-Το έκανα από ηρωισμό.
-Κι εγώ από ηρωισμό.
-Σκότωσα χιλιάδες.
-Εμείς σώσαμε μια χώρα.
-Τόσοι άνθρωποι.
-Τόσοι άνθρωποι.
-Τι νομίζεις πως μας συνδέει και είμαστε τώρα εδώ;
-Αυτός που μας γράφει.
-Θα πατούσε εκείνος το κουμπί ή θα ήταν εσύ;
-Και τα δύο.
-Είναι ήδη και τα δύο.
-Είμαστε άνθρωποι.
-Όχι άνθρωποι· ήρωες.
-Τον ηρωισμό ποιος τον ορίζει;
-Όλοι οι άλλοι.
-Όσοι δεν είναι ήρωες;
-Όσοι χρειάζονται για να γίνουν ήρωες ορισμένοι απ’ τους ανθρώπους.
(Παύση)
«Αυτοί όμως σκοτώνονται από μας» λέει ο άντρας που πάτησε το κουμπί. «Ή από μας σώζονται» λέει ο δεύτερος άντρας.
-Αλλά εμείς πάντα πεθαίνουμε· δεν είναι δίκαιο.
-Εσύ πέθανες στα βαθιά γεράματα, ενώ εγώ, σώζοντας τόσους, ξεψύχησα εκείνες τις μέρες σ’ έναν θάλαμο· το γνωρίζαμε· ήταν φυσικό, το ξέραμε από πριν.
-Δεν είναι δίκαιο, σκότωσα χιλιάδες. Ίσως και εκατομμύρια. Πολλοί ξέρουν ακόμα το όνομά μου. Κανείς δεν θυμάται εσένα.
-Οι άνθρωποι θυμούνται μόνο όσους τους έκαναν κακό.
-Και τους δοξάζουν σαν ήρωες.
-Χρειάζονται όμως οι ήρωες σαν και μένα ώστε να διασώζονται άνθρωποι για να δοξάζουν ήρωες σαν και σένα.
-Δεν ξέρω τίποτ’ άλλο να κάνω.
-Ούτε εγώ.
-Γι’ αυτό βρεθήκαμε.
-Είμαστε περίπου το ίδιο.
-Εργάστηκα για σένα.
-Κι εγώ για σένα.
-Σημασία έχει να υπάρχουν ακόμα άνθρωποι για να δοξάζουν εκείνους που τους σκοτώνουν.
-Και κάποιος πρέπει να τους σώζει για να μπορούν να υπάρχουν.
-Είμαστε εδώ εξαιτίας του παράλογου δικαίου των ανθρώπων.
(Μαζί)
-Αυτών
-Που δεν
-Είναι
-Ήρωες.